Όταν οι γονείς αναγκάζουν το παιδί να φάει, δίνουν άθελά τα ακόλουθα μηνύματα.
1- Δίνουμε ένα μήνυμα ότι ανήκουμε. Πρέπει να το φάτε επειδή ανήκετε σε μένα. Αυτό το κύπελλο μου ανήκει και δεν θέλω να βάλω νερό σε αυτό, δεν θα το κάνω. Θα τροφοδοτήσω ό, τι θέλω, όπως γεμίζω το ποτήρι, όπως θέλω. Αποφάσισα να τρώω γιατί είσαι δικό μου. Πρέπει να φάτε, δεν έχετε άλλη επιλογή.
2- Δεν είστε σημαντικοί ως άτομο. Εγγραφείτε.
3 - Έχετε κάποιο πρόβλημα, επειδή δεν θέλετε να φάτε. Είστε ένα κανονικό υγιές αγόρι, θέλετε να φάτε.
4- Εφόσον τρώτε το φαγητό σας, είστε άξιος μου. Σ 'αγαπώ για όσο καιρό έχεις. Τα καλά παιδιά κρατούν το λόγο του πατέρα της μητέρας. θα φας
5- Δεν ξέρετε. Είμαι μητέρα.
6 - Δεν σε εμπιστεύομαι, αν το αφήσεις στον εαυτό σου, θα λιμοκτονήσεις μέχρι θανάτου. Είσαι ένας μικρός άνθρωπος όπως εσύ δεν ξέρεις ότι πεινάς. Δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ.
7 - Δεν βλέπω δυνατότητες, γιατί δεν σας εμπιστεύομαι, θέλω να σας κάνω ένα μοτίβο. Θέλω να θέσω ένα μοτίβο
Οι γονείς που αναγκάζουν το παιδί να φάει προκαλούν το βασανισμό του παιδιού. Το παιδί που ζει αυτή την τιμωρία σας αναγκάζει.
Πώς δίνετε τρόφιμα στα παιδιά;
Πρέπει να δώσουμε κάθε ευθύνη στο παιδί κάνοντας μια δήλωση στο παιδί. Αυτό που φάγαμε είναι θέμα ανησυχίας για εμάς. Το ζήτημα του τι πρέπει να φάει το παιδί σας είναι θέμα παιδιού. Θα αποφασίσει πόσο να φάει για φαγητό και ποτό. Είναι δική μας ευθύνη να βάλουμε το γεύμα σας μπροστά του, αλλά είναι ευθύνη του να φάει.
Απλά πρέπει να είμαστε ενθαρρυντικοί. Η διανομή του ίδιου πίνακα θα πρέπει να ενθαρρύνει το παιδί να τρώει μαζί.
Τι πρέπει να κάνουμε αν το παιδί μας δεν θέλει να φάει;
Εντάξει, μπορεί να μην θέλετε να φάτε αυτό, αλλά το επόμενο γεύμα είναι μετά από αυτή την ώρα. Μέχρι τότε, δεν έχουμε κάτι σαν εκείνο το μπιφτέκι.
Εναπόκειται σε σας να φάτε το δείπνο σας. Εάν το παιδί μαθαίνει από τις εμπειρίες του, το παιδί σας θα αρχίσει να τρώει.
Δεν πρέπει να αναγκάσουμε τα παιδιά να τρώνε. Μην ασκείτε βία στα παιδιά που τρώνε, με βάση τη δική τους εξουσία λήψης αποφάσεων. Πριν από το τυρί, τότε το ψωμί, ο εξαναγκασμός γίνεται μια σύγκρουση.
Σίγουρα δεν απειλείτε το παιδί. Εάν δεν τρώτε το φαγητό σας, δεν θέλουμε να με αγαπάτε. Εάν δεν τρώτε το φαγητό σας, θα σας αφήσω. Δεν πρέπει να απειλούν τα παιδιά τους. Μην αφήνετε τα παιδιά να ζουν σε τραύμα. Το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή ενός παιδιού είναι η μητέρα του. Μη φοβάστε τα παιδιά σας έτσι.
Η ικανοποίηση του παιδιού είναι το δεύτερο σχέδιο. Θα πρέπει να είναι ο πρώτος σχεδιαστής για το παιδί να μάθει να τρώει μόνο του. Ένα παιδί που έχει φτάσει σε ηλικία ενός μπορεί να φάει μόνο του. Δεν έχουμε το δικαίωμα να φάνε τον εαυτό μας μετά την πρώτη διατροφή του παιδιού. Το παιδί σας πρέπει να μάθει να τρώει μαζί σας ως παράδειγμα.
Δεν μπορείτε να αυξήσετε έναν υγιή άνθρωπο με τη βίαιη διατροφή του παιδιού.
Το παιδί πρέπει να μάθει την εσωτερική ευθύνη χωρίς να επιβάλλεται.
Η νοοτροπία του παιδιού πρέπει να είναι έτσι.
Είμαι αυτός που μπορεί να κάνει τις επιλογές.
Η μητέρα μου με εμπιστεύεται.
Έχω ένα μυαλό.
Μπορώ να επιλέξω όταν ξέρω πράγματα.
Πρέπει να ενημερώσουμε τα πάντα εκ των προτέρων για να δώσουμε στα παιδιά τη συνήθεια να τρώνε. Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό προσωπικά για το παιδί. Θα πρέπει να μοιάζουμε με ένα γενικό συναγερμό.
Ελάτε αγόρι, έρχονται στο τραπέζι, δεν είναι σωστό να δώσετε μια ειδική ειδοποίηση ότι το παιδί ετοιμάζει φαγητό.
"Ο καθένας έχει 15 λεπτά για να προετοιμάσει τα γεύματα!". Αυτός είναι ο σωστός τρόπος κλήσης.
Το παιδί πρέπει να ενθαρρύνεται και να εκτιμάται.