Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η επιφάνεια της γης ήταν ρυτιδιασμένη και τσαλακωμένη, φτιάχνοντας φουσκάλες με λάκκους. Οι λάκκοι είναι οι κοιλάδες όπου τα ποτάμια συχνά ρέουν. Οι φουσκάλες είναι λόφοι και βουνά.
Πριν από εκατομμύρια χρόνια, στα σημερινά μέρη των βουνών, υπήρχαν μεγάλοι λάκκοι, όπου τα πυκνά κοιτάσματα ιζημάτων που ονομάζονται γεωκλινικά συσσωρεύτηκαν. Ενώ τα θαλάσσια ρομπότ αργά κατέρρευσαν, έκαναν ανάμικτα εδάφη. Την ίδια στιγμή, οι κινήσεις του φλοιού της γης έκαναν τεράστιες πιέσεις, προκαλώντας τα στρώματα ιζήματος να τσαλακωθούν σταδιακά, μετά φουσκάλες, και στη συνέχεια να στενεύει. Εν τω μεταξύ, οι κρυστάλλινες πέτρες τελικά σχημάτισαν.