De elektriciteit was bekend sinds voor Christus, maar het was een concrete en haalbare informatie te openbaren als een 19e. eeuw. Een van de belangrijkste namen ophet gebied van elektriciteit tot deze datum is Luigi Galvani (1737-1798).
Luigi Galvani is bekend voor zijn beroemde experiment van de kikker in 1783. Met behulp van de bekende statische elektriciteit op dat moment, was een metalen staafje geraakt door een dode kikker been en ontdekte dat het been bewoog. Dit verschijnsel is statisch gebaseerd op het beginsel van het bewegen van de spieren als een elektrisch geladen metalen staaf gestimuleerd wordt en wordt gemaakt van een vande bouwstenen voor de ontdekking van bioelectriciteit.
Galvani geloofde dat de uitvinding van dierlijke elektriciteit, niet het levende cellenvan de spieren elektriciteit opgenomen. Echter, na de Galvani, Alessandro Volta (1745 – 1827) ontdekte dat het afkomstig van de metaalionen in de structuur van de spiercellen en de vloeistof erin is.
Met dezelfde logica, Volta heeft zink en koper metalen onderdelen geplaatst in twee aparte uiteinden van de zoutoplossing en elektrische stroom is bereikt. Deze ontdekking, dat plaatsvond in 1801, staat bekend als de Volta-batterij. Met deze ontdekking, is Galvani van dierlijke elektrische theorie geëlimineerd. Alessandro Volta stierf in 1827 jaar. Na zijn dood, de opslag van elektriciteit en elektriciteit, dat wil zeggende waarde van deze ontdekking die werd geboekt op het gebied van de batterij is veel beter begrepen en als een geschenk aan zijn nagedachtenis, de spanning van de aggregaat "Volt" werd genoemd.