De redenen voor de onderzakken zijn:
Het is genetisch overvol.
Naarmate de leeftijd vordert, worden bindweefsels en huid los. Dit zorgt ervoor dat de zakken onder je ogen stijgen.
Onder oogzakken kan bij allergische mensen optreden.
Bij patiënten met nierziekte.
De constructie van een klassieke onderste ooglidchirurgie is als volgt:
De onderoogzakken worden verwijderd, de huid en het spierweefsel worden een beetje verwijderd en het onderste ooglid is uitgerekt.
Er werd opgemerkt dat het volume afnam op de plaats waar het onderste ooglid werd bedekt toen de overtollige vetweefsels werden verwijderd op lange termijn follow-ups.
Er is opgemerkt dat vetgerelateerde vetheid door vergrijzing een hol in de subciliaire regio creëert.
In een andere toegepaste methode wordt vetweefsel niet verwijderd. Overschot vetweefsel wordt verplaatst naar de zogenaamde traanrand. Zo wordt in die regio een strakke en platte verschijning bereikt.
Het voordeel van deze methode
Er wordt gewaarborgd dat overmatig geaccumuleerde zakken in dat gebied worden vervoerd waar nodig en dat het ooglid en wangpas in hetzelfde vlak zijn.
Omdat we het vetweefsel in dit gebied niet te veel trekken, wordt een volumetrische reductie van het vetweefsel dat in de toekomst voorkomt, voorkomen.
Er zijn meer vroege kindertijdtoepassingen voor onderste ooglidzakken.
Een ophangende en donkere ring verschijning op het onderste ooglid creëert een beeld die vaak slapeloosheid of stofverslaving bij mensen is.
Onderste ooglidchirurgie kan gemakkelijk onder plaatselijke verdoving worden uitgevoerd. Mogelijke sedatie kan aan de patiënt worden gegeven op het moment dat de patiënt pijn kan hebben, wat het comfort van de patiënt kan verbeteren.
Het zal nooit alleen zichtbaar zijn omdat er een incisie is gemaakt van de onderkant van de wimpers en zal nooit verschijnen omdat het ooglid het snelst groeiende orgaan van het lichaam is.