Thomas Alva Edison ย้ายไปสาบฮูรอนพอร์ตในมิชิแกนกับครอบครัวของเขาเมื่อเขาเจ็ดปี ถ้าเขาเริ่มเรียนครั้งแรกของเขาที่นี่ เขาถูกระงับประมาณสามเดือน เนื่องจากการรับรู้ช้า เขาถูกฝึกโดยการอนุบาลเอกชน 3 ปีถัดไป มีความอยากรู้อยากเห็นมาก และสร้างสรรค์บุคลิกภาพ เอดิสัน เมื่อเขา 10 ปี ให้ตัวเองกับหนังสือฟิสิกส์และเคมี
ในขณะเดียวกัน เขาก่อตั้งห้องปฏิบัติการเคมีในบ้านของพวกเขา เขาก็สนใจเฉพาะในการวิจัยเพื่อรับกระแสไฟฟ้าจากการทดลองทางเคมีและ Volta เรือ หลังเขาทำการโทรเลขด้วยตนเองและเรียนรู้สคริปต์มอร์ส ในวันนั้น หูของเขาเริ่มที่จะได้ยินน้อยกว่า เป็นผลมาจากการเจ็บป่วยรุนแรง
เมื่อเขาเป็นสิบสอง เขาเริ่มขายหนังสือพิมพ์บนรถไฟระหว่างท่าสาบฮูรอนและดีทรอยต์เพื่อช่วยครอบครัวของเขา ในขณะที่เอดิสันไปห้องแล็บของเขาบ้านเกวียนขนส่งรถไฟ ที่เขายังคงทำงานของเขา ในช่วงเวลานี้ เอดิสันศึกษาวิจัยทดลองของไมเคิลฟาราเดย์ในไฟฟ้า และประทับใจอย่างลึกซึ้ง ในด้านหนึ่ง เขาซ้ำการทดลองของฟาราเดย์ และในด้านหนึ่ง เขาเริ่มต้นการทำงานมากขึ้นอย่างสม่ำเสมอ และเก็บบันทึกย่อ โดยให้น้ำหนักกับการทดลองของเขา 1868 ทั้งก่อตั้งศูนย์ เขาจดสิทธิบัตรลงคะแนนเสียงบันทึกเครื่องไฟฟ้าที่เขาพัฒนาปีเดียวกัน อุปกรณ์สนใจมาก แต่ไม่ได้ซื้อมา เอดิสันสูญเสียเงินทั้งหมดของเขา และในนิวยอร์ก ออกจากบอสตันในตราสารหนี้
สลายของโทรเลขที่ใช้ในการควบคุมสต็อกทองเปิดโอกาสเอดิสัน เอดิสัน ผู้ชำนาญการซ่อมแซมอุปกรณ์ตามคำขอของเจ้าหน้าที่การตลาด ได้รับคำแนะนำเพื่อให้มีความสามารถด้านศึกษาบนอุปกรณ์บันทึกโทรเลขที่ได้รับการพัฒนาจากเวสเทิร์นยูเนียนเทเลกราฟ บริษัทฯ พร้อมกับเพื่อน เอดิสันก่อตั้งสากลสต็อกพิมพ์วิศวกรรม บริษัท เขาทำเป็นจำนวนมากของเงินในช่วงเวลาสั้น ๆ กับสิทธิบัตรที่เขาขายกัน ด้วยเงินนี้ เขาเริ่มที่จะสร้างโรงงานใน Newark นิวเจอร์ซีย์ และเริ่มผลิต telegrams และอุปกรณ์โทรเลข หลัง เขาปิดโรงงานของเขา และติดตั้งห้องปฏิบัติการวิจัยที่เมนโลพาร์กในรัฐนิวเจอร์ซีย์ และอุทิศเวลาทั้งหมดของเขาเพื่อพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ใหม่ ๆ
ใน 1876 เกรแฮมเบลล์เริ่มทำงานบนการพูดส่งโทรเลข (โทรศัพท์) เขาได้รับการกระจายอำนาจโทรศัพท์ โดยการเพิ่มอุปกรณ์เครื่องส่งสัญญาณของคาร์บอน ในปี 1877 เขาได้พัฒนางานของเขาในการเปลี่ยนแปลงของคลื่นเสียงในการบันทึก และทำซ้ำเสียง Gramafit การประดิษฐ์กว้าง echo-แรงบันดาลใจเกิดขึ้นจากชื่อเสียงแพร่กระจายข้ามระดับนานาชาติ
เอดิสัน ซึ่งได้รับผลกระทบ โดยวิลเลียมวอลเลซ 500 ขับเคลื่อนเทียนหลอดไฟโค้งในปี 1878ได้เริ่มต้นในการพัฒนาโคมไฟใหม่ที่ปลอดภัยกว่าและถูกกว่าการทำงาน ด้วยความช่วยเหลือของแคมเปญที่เปิดสำหรับวัตถุประสงค์นี้ เขาให้การสนับสนุนทางการเงินของนักธุรกิจชั้นนำ และก่อตั้ง บริษัทแสงไฟฟ้าเอดิสัน มันถูกออกแบบมาเพื่อสร้างหลอดไฟที่ปล่อยอากาศในสภาพแวดล้อมที่ระบาย (ดูด) และทำงานร่วมกับอัตราการไหลต่ำ ไฟฟ้าที่เผาไหม้กับออกซิเจนแทนเขาพยายามทำให้ลวดโลหะที่เขาสามารถใช้เป็นเฟลสำหรับวัตถุประสงค์นี้ ในสุด บน 21 ตุลาคม 1879 เขาแนะนำเป็นคาร์บอนไฟหลอดไฟฟ้าแสงสว่างสาธารณะ ซึ่งถูกขับเคลื่อน โดยเครื่องกำเนิดไฟฟ้าแรงสูงเป็นพิเศษ สามปีต่อมา ถนนของนิวยอร์กจะแสงขึ้นกับหลอดไฟเหล่านี้
ในปี 1887 เอดิสันถูกย้ายออกจากพาร์กส้มเวสต์ในนิวเจอร์ซีย์ เขาเปิดห้องปฏิบัติการของเอดิสัน สิบครั้งขนาดของห้องแล็บของเขาก่อนหน้านี้ ปัจจุบันมีทางเลือกได้รับการพัฒนาที่เหมาะสำหรับระยะยาวนำไป 1890 เชื่อที่เหนือกว่าของกระแสขวา เอดิสันเริ่มแคมเปญ พยายามที่จะเตือนประชาชนว่า ระบบกระแสสลับแรงดันสูงมีอันตรายมาก ในปี 1892 เอดิสันที่สูญเสียการควบคุมของ บริษัทไฟฟ้าทั่วไป และผสานกับบริษัทไฟฟ้าทั่วไป เอดิสันมีลูกหกคนที่แต่งงานสองครั้ง เขาได้พยายามที่จะทำให้สิ่งประดิษฐ์ใหม่ ๆ ที่เหลือของชีวิตของเขา
การประดิษฐ์ของหลอดไฟ
ในระหว่างการเดินทางฟัง เอดิสันได้รับเชิญให้ทบทวนใหม่กระดานโลหะและผู้ผลิตเครื่องไดนาโมอเมริกัน ไฟ Willam Wallace เอดิสันถูกแนบกับแผ่นแกรไฟต์ในหน้าอุปกรณ์ง่าย ๆ ที่ประกอบด้วยสองแขนที่เคลื่อนไหวกับกรอบไม้ มันดูเหมือนกระแสไฟฟ้าและใช้โค้งแสงสีน้ำเงินร่วมกันทั้งแผ่น เปลวไฟที่ตื่นตากับตา แผ่นแกรไฟต์ที่ละลายอย่างรวดเร็ว
วิธีการที่เอดิสันทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงาน 40-50 ไม่ซ้ำกันในประวัติศาสตร์การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ พวกเขากำลังทำงานไม่หยุด อากาศในหลอดแก้วเล็กศูนย์อบกระแสไฟฟ้าเพื่อป้องกันการเผาไหม้ของสาร แต่จุด ว่า คือสารนี้จะ เกิดขึ้น สารบางอย่างแทบไม่สามารถยืน บางส่วนของพวกเขาค่าใช้จ่ายมาก ในขณะที่เอดิสันอยากจะทำให้โคมไฟราคาถูกได้ ที่ทุกคนสามารถใช้มันบ้าน
กระบวนการถ่าน แข็งตัว กะลามะพร้าว เห็ด แม้ได้พยายามสองเบียดสีแดงของผู้เข้าพักจากห้องปฏิบัติการ เนื่องจากการทำงานที่คง เอดิสันตาถูกไฟไหม้ ให้ปวดเหลือทน แต่เขาไม่บอกใคร เขาก็คือบันทึกในสมุด วันหนึ่งในแถวการทดลอง ผู้ช่วยของเขากล่าวว่า "ตอนนี้ เราควรให้ขึ้น เพราะเราได้ทำการทดลองพันเพื่อให้ห่างไกล และเรายังไม่มีผลใด ๆ" เอดิสันวตทันที และกล่าวว่า: "ที่ไม่จริง ใช่ เราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายของเรา แต่มันไม่เป็นความจริงที่เรามีไม่มีผลลัพธ์ เพราะเราได้เรียนรู้วิธีต่าง ๆ พันที่ไม่ควรลองสำหรับสิ่งที่เรากำลังมองหา "เขากล่าวว่า นี่คือเอดิสันคำสำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์
ใน 1879 พฤศจิกายน เอดิสันนั่งที่หัวโต๊ะเขียนหนังสือหนึ่งคืนคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ โดยดูดออกซิการ์จาง เมื่อเอดิสันเป็นฟุ้งซ่าน ปุ่มเขาจัดชิดเมื่อเขาเปิดปุ่มบนเสื้อของเขา ชิ้นของเส้นด้ายถูกแขวนอยู่เหนือมัน เขากระโดดจากที่ไหน ไปห้องปฏิบัติการ และแสดงให้เห็นว่าช่างของเขาชิ้นของเส้นด้าย เขาบอกว่า พวกเขาจะใช้เชือก และใส่ลงไปในชิ้นเล็ก ๆ และคาร์บอไนซ์ได้และใส่ไว้ในโคมไฟ ผู้ช่วยของเขาไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์ แต่พวกเขาได้ทันที เอดิสันคิดเหมือนรีสอร์ทล่าสุดไปใช้ก่อนที่เขาให้ขึ้นงานของเขา
แม้ว่าจะย่างเส้นใยหักทุกครั้ง หนึ่งของพวกเขาก็สามารถที่จะแขวนบนไฟโดยไม่ทำลายมัน โคมไฟให้อากาศถูกอพยพทันที เมื่อหลอดไฟถูกชชีวิต เธรดเป็นโกรธ และเกิดแสงสีเหลืองหวาน เอดิสันและเพื่อนของเขามองที่แสง สงสัยว่า จะใช้เวลานานคิดว่าสีดำ
หลอดไฟไม่จางหายสำหรับชั่วโมง การศึกษาต่อเนื่องมีการสร้างโรงไฟฟ้าที่ท้าย 900 อาคารไฟฟ้า ติดตั้งพันเมตร ใส่กันหลอด 14,000 มีการได้ยิน บน 4 กันยายน 1882 เมื่อได้รับเครื่องหมายของนักประดิษฐ์ชื่อดังปัจจุบัน หลายร้อยหลายพันของการไฟฟ้าถูกไฟไหม้อาคารในย่านทั้งหมด ไฟบ้าน โคมไฟนับพันนับร้อย และไฟสว่าง หวานเริ่มแพร่กระจายไปทั่ว
ประทับใจมากที่สุดของยุคเอดิสันถูกประกาศ นอกจากนี้ทุกคนไม่เพียงถูก flocking เพื่อดูเธอไม่โคมไฟ ไม่มีใครเหลือที่ไม่รู้ว่าเอดิสัน สถานที่สำคัญที่สุดของเอดิสันเป็นห้องแล็บวิจัยแรกในเมนโลพาร์ก นิวเจอร์ซีย์ มันเป็นสถาบันแรกที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ เช่นการค้นพบทางเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่องและปรับปรุง เอดิสันได้อย่างเป็นทางผลิตของสิ่งประดิษฐ์ของเขาในห้องปฏิบัติการนี้ และพนักงานหลายคนได้มีส่วนร่วมในการวิจัย และพัฒนาความคิดให้สอดคล้องกับคำสั่งของเขา
วิศวกรไฟฟ้าวิลเลียมโจเซฟค้อนเริ่มภารกิจของเขาเป็นผู้ช่วยห้องปฏิบัติการของเอดิสันใน 1879 ธันวาคม โทรศัพท์มีส่วนอย่างมากแผ่น รถไฟฟ้า แยกเหมืองเหล็ก ไฟฟ้าแสง และของประดิษฐ์ มันเป็นการทำงานของค้อนในการประดิษฐ์หลอดไฟฟ้าแสงสว่าง และในระหว่างการพัฒนาและทดสอบเครื่องมือนี้ ค้อนเป็นวิศวกรหัวหน้างานหลอดไฟของเอดิสันในปี 1880 และในปีแรกของบทบาทนี้ เขาผลิตมีโรงงาน 50,000 หลอดกับผู้อำนวยการทั่วไปของฟรานซิสร็อบบินส์อัพตัน ตามที่เอดิสัน ค้อนเป็นปูชนียบุคคลที่หลอดไฟฟ้าแสงสว่าง